Amalfi Afternoon Tea

This summer has brought a delightful touch of Italy to Eastleigh, thanks to the Garden Society’s exquisite Amalfi Afternoon Tea combining a modern twist with beloved Italian classics.

Garden Society zabrało nas w ten weekend w kulinarna podróż do Włoch dzięki ich Amalfi Afternoon Tea, serwując ukochane włoskie klasyki z małą nutką…. nie, nie tyle dekadencji, co nowoczesnego podejścia do kuchni.

The savoury selection was great. Our standout favourite was undoubtedly the Peach & Prosciutto Skewers. This charming  little dish perfectly balanced the sweetness of ripe peaches with the savoury richness of prosciutto. Also worth mentioning was the delightful Mini Burrata.

Z części nie słodkiej, naszym ulubionym daniem były szaszłyki z brzoskwinią i prosciutto.To urocze małe danie idealnie równoważyło słodycz dojrzałych brzoskwiń z wytrawnym bogactwem prosciutto. Mini Burrata także była przepyszna.

Moving on to the sweet selections, the Tiramisu Éclair was a particular highlight; it captured the essence of the classic Italian dessert while adding a unique twist that made it incredibly indulgent. And of course, we couldn’t forget the quintessential British element of afternoon tea: scones with clotted cream. Fluffy and warm, they were the perfect finishing touch to an already lavish spread.

Yes, the calories may have piled up, but every delightful bite was entirely worth it.

Przechodząc do deserów, szczególnym hitem były eklery tiramisu oraz oczywiście kwintesencja brytyjskiej popołudniowej herbaty - skony z clotted cream (clotted cream to bardzo, bardzo gęsty krem ze śmietany).

Tak, kalorie mogły się co nieco skumulować, ale każdy pyszny kęs był tego wart.

The lemon sorbet arrived a bit too frozen, but we managed and it was still very refreshing.

Cytrynowy sorbet był trochę za mocno zamrożony, ale daliśmy mu radę i nie wpłynęło to na jego smak.

Battersea Ligh Festival - part 2 (Bao and Kova)

For late lunch, we decided to pop into the renowned Taiwanese BAO noodle bar. They serve a selection of steaming bowls of aromatic beef noodle soups, bao buns and truly delicious small bites known as xiao chi. We order Taiwanese fried chicken, cheese croquettes, slow-cooked beef cheek and shoulder noodle broth, and fried Horlick ice-cream bao bun as well as beer and tea.

Na późny lunch postanowiliśmy wpaść do słynnego tajwańskiego BAO. Podają tu parujące miski aromatycznych rosołów wołowych z makaronem, bułek bao i naprawdę pysznych przekąsek nazywanych tu xiao chi. Zamawiamy kurczaka smażonego po tajwańsku, krokiety serowe, wolno gotowany bulion z policzków i łopatki wołowej, bao z lodami Horlick oraz piwo i herbatę.

It is not yet dark when we finish, so we venture down Electric Boulevard marvelling at the futuristic architecture of Zara’s flagship store.

Kiedy kończymy, nie jest jeszcze ciemno, więc idziemy na spacer wzdłuż Electric Boulevard, podziwiając futurystyczną architekturę flagowego sklepu Zary.

And we still have time for a cake and tea (me) or coffee (Marcin) so we stop at Kova, a Japanese patisserie serving delightful cakes and bubble teas.

I wciąż mamy jeszcze czas na ciasto i herbatę (ja) lub kawę (Marcin), więc zatrzymujemy się w Kova, japońskiej cukierni serwującej pyszne ciasta.

EL&N Wardour Street

We are meeting my friend Jen today, so we decided to have our lunch in the same café EL&N at Wardour Street. It turns out to be very busy today but we are lucky and after 10-15 minutes of waiting we land at the table for four.

​Spotykamy się dzisiaj z moją koleżanką, Jen, więc postanowiliśmy zjeść lunch w tej samej kawiarni - E&L przy Wardour Street. Okazuje się, że dzisiaj jest bardzo tłoczno, ale mamy szczęście i już po 10-15 minutach oczekiwania lądujemy przy stoliku dla czterech osób.

We order truffle cacio e pepe and Dutch baby pancakes, which are delicious. My matcha is also great if surprisingly bitter. Marcin makes up for it with his very sweet latte.

Zamawiamy truflowe cacio e pepe i holenderskie mini naleśniki i wszystko jest pyszne. Moja matcha jest również świetna, choć zaskakująco gorzka. Marcin nadrabia to bardzo słodką latte.

And then Jen and her daughter join us, and the cake bonanza begins. We make a selection of some traditional ones and some Halloween specials. Yes, it definitely is a serious sugar overload…

A potem dołączają do nas Jen i jej córka i zaczyna się ciastkowa bonanza. Łączymy tradycyjne ciastka z kilkoma z oferty Halloween. Tak, to popołudnie to zdecydowanie krok w stronę insulinooporności…

Kasbah mosque and the Zeitoun café

Our path takes us now to the Kasbah Mosque, also known as the Moulay al-Yazid Mosque. This impressive structure was built way back in the late 12th century by a ruler named Yaqub al-Mansur. It’s nestled in the Kasbah district, right where the city’s old citadel once stood, not too far from the remnants of the royal palaces.

The mosque had its share of drama—back in the late 1500s, a massive explosion at a nearby gunpowder storage area really took a toll on it. Historians can’t pinpoint the exact date of that explosion, but they believe the repairs did a decent job of keeping the original Almohad design intact.

These days, the mosque is still active for prayers, and non-Muslims can’t go inside. But even from the outside, it’s pretty striking. The high walls topped with merlons set a grand tone, while large pointed horseshoe arches—some walled in and some framing gates—add to the character.

The minaret got a square base that measures about 8.8 meters on each side and it is split into two sections: a main body and a smaller lantern on top. The lower section is made of rough stone, but things get fancier as you get higher. Three narrow horseshoe arches sit atop each facade, topped by larger polylobed arches—think half-circles piled together. Façade above them features a wide interlacing sebka pattern (a common Maghrebi motif that roughly resembles palmettes or fleur-de-lys) sculpted in brick and filled-in with green faience. Towards the top, a large frieze of green and white geometric mosaic tiles wraps around the minaret, before finishing in a crown of merlons.

Kolejny punkt dzisiejszego programu to meczetu Kasbah, znany również jako meczet Moulay Al-Yazid. Ta imponująca struktura została zbudowana pod koniec XII wieku przez władcę Yaqub al-Mansur. Meczet położony jest w dzielnicy Kasbah, w miejscu, w którym kiedyś stała stara cytadela miasta, nie za daleko od pałaców, które oglądaliśmy dzisiaj i wczoraj.

W XVI wieku ogromna eksplozja w pobliskim magazynie prochu (historycy nie mogą określić dokładnej daty tej eksplozji) uszkodziła znacząco meczet Kasbah, ale odbudowano go utrzymując głównie oryginalny projekt.

Obecnie meczet jest nadal aktywny i niemuzułmanie nie mogą wejść do środka. Ale nawet z zewnątrz jest to budowla robiąca duże wrażenie. Wysokie ściany zwieńczone są merlonami. Minaret ma kwadratową podstawę, która z każdej strony mierzy około 8,8 metra i jest podzielona na dwie sekcje: główny korpus i mniejszą latarnię na górze. Dolna sekcja jest wykonana z szorstkiego kamienia, ale im wyżej, tym się robi ciekawiej. Na poziomie dachu trzy wąskie podkowy zdobią każdą stronę fasady, zwieńczone większymi łukami. Fasada nad nimi ma szeroki, przeplatający się wzór znany jako „sebka” (powszechny motyw Maghrebi, który z grubsza przypomina palmetki lub fleur-de-lys) z rzeźbionej cegły wypełnionej zieloną ceramiką. Jeszcze wyżej duży fryz zielonych i białych geometrycznych płytek mozaiki owija się wokół minaretu, sięgając aż do merlonów.

After soaking in some of that history, we needed a break from the heat—43 degrees outside! We ducked into the Zeitoun café right across from the mosque. What a lifesaver! They keep things cool with regular mists of water, and honestly, it felt like paradise. We grabbed a couple of refreshing juices and treated ourselves to some ice cream. Can’t beat that combo on a sweltering day!

Po obejściu meczetu potrzebowaliśmy znowu uciec na chwilę od skwaru - na zewnątrz jest jakby nie bylo 43 stopnie! Weszliśmy zatem do kawiarni Zeitoun naprzeciwko meczetu.  Taras kafejki cały czas jest zraszany mgiełką wodną a wnętrze jest utrzymywane w relatywnym chłodzie. Uczucie jest boskie. Pochłonęliśmy kilka orzeźwiających soków i poprawiliśmy lodami. Teraz możemy iść dalej. Najlepiej do kolejnej kafejki.

Rehydrate

It’s another scorching hot day, so we decided to take a refreshing break and randomly stop at a café to cool down and hydrate. The upstairs interior is delightfully cool, and after savouring a large glass of cold juice, we feel recharged and ready to explore the Saadian Tombs.

Mamy kolejny upalny dzień, więc postanowiliśmy zrobić sobie orzeźwiającą przerwę i zatrzymać się w przypadkowej kawiarni, aby się ochłodzić i nawodnić. Wnętrze na piętrze jest przyjemnie chłodne i po wypiciu dużej szklanki zimnego soku jesteśmy gotowi na zwiedzanie Grobowców Saadytów.