Latent Spaces part 3

The last room that we visit is the Complexity Space. In this room animations of imagined alien environments (and cute creatures) are projected onto 360-degree screens.  It takes us a while to see it all and then we are totally ready for lunch.

Ostatnim pomieszczeniem, które odwiedzamy jest Przestrzeń Złożoności. W tym pokoju animacje wyobrażonych obcych środowisk (i uroczych stworzeń) są wyświetlane na ekranach 360 stopni. Zobaczenie wszystkiego zajmuje nam trochę czasu, a potem jesteśmy już naprawdę gotowi na lunch.

Latent Spaces part 2

Through a narrow corridor where complicated images are projected on the floor and visitors, so that once again a visitor becomes a part of the exhibition, we go to the Agent Space.

Przez wąski korytarz, w którym na podłogę i zwiedzających wyświetlane są skomplikowane obrazy, dzięki czemu zwiedzający po raz kolejny staje się częścią wystawy, trafiamy do Przestrzeni Sprawczej.

 Agent Space is focused on the anthropomorphising of AI. Various renditions of human-like creatures but with a hint of a cyborg represent different faces of artificial intelligence.

Przestrzeń Sprawcza koncentruje się na antropomorfizacji sztucznej inteligencji. Różne wersje humanoidalnych twarzy reprezentują możliwe oblicza sztucznej inteligencji.

The next chamber is called Breathing Space. The interpretation of this room is a bit vague for us. We sit in a dark room that represents a cave and watch some cute creatures. They are a bit manga-like and pleasant for the eyes.

Następna sala nazywa się Przestrzenią Oddechową. Interpretacja tego pomieszczenia jest dla nas trochę niejasna. Siedzimy w ciemnym pokoju przypominającym jaskinię i obserwujemy przyjemne dla oczu mangopodobne stworzenia.

Latent Spaces part 1

We missed the first exhibition by Illusionaries, but found out about their current show, called “Latent  Spaces” and decided to visit. It is placed at the Canary Wharf, close to the colourful tunnel (Adams Bridge) designed by Camille Walala for the first London Mural Festival in September 2020.

Pierwszą wystawę Illusionaries w Londynie przegapiliśmy, ale o aktualnej wystawie „Latent Spaces” dowiedzieliśmy się na czas i postanowiliśmy ją zobaczyć. Wystawa znajduje się w Canary Wharf, w pobliżu kolorowego tunelu (Most Adamsa) zaprojektowanego przez Camille Walala na pierwszy London Mural Festival we wrześniu 2020 roku.

The corridor leading to the exhibition rooms is filled with changing colours hanging lights that create a very Christmassy atmosphere.

From here you can visit and re-visit every room in whatever order you want.

Korytarz prowadzący do sal wystawowych wypełniony jest zmieniającymi kolory sznurami wiszących światełek, które tworzą bardzo świąteczną atmosferę. Stąd można odwiedzać (w dowolnej kolejności i dowolną ilość razy wszystkie pokoje wystawy.

Latent Spaces was generated by AI and put together by Markos Kay. The first room, “Formation Space” is inspired by life formation. The organic-like pictures (resembling viruses or other microbes) are displayed on the wall and reflected on the floor and mirrored walls, so the visitors are totally immersed in this alien but beautiful word pulsing to the rhythm of the music. We have all this room only to ourselves for a longer while, and it is a nice bonus.

Latent Spaces składa się z pulsujących obrazów wygenerowanych przez AI i zaaranżowanych przez Markosa Kaya. Pierwsza sala, „Przestrzeń Formacji”, inspirowana jest powstaniem życia. Wielkie obrazy (przywodzące na myśl wirusy lub inne drobnoustroje) są wyświetlane na ścianie i odbijają się w pozostałych wyłożonych lustrami ścianach i podłodze, dzięki czemu zwiedzający całkowicie zanurzają się w tym świecie organicznych molekuł.  Przez dłuższą chwilę mamy cały ten pokój tylko dla siebie i jest to miły bonus.

Badi Palace

El Badi Palace, also known as the "Palace of Wonder" or the "Incomparable Palace," is a remarkable symbol of the Saadian Dynasty's grandeur in Morocco. Commissioned by Sultan Ahmad al-Mansur shortly after his accession in 1578, construction of the palace continued until 1594, with some finishing work extending until 1603, the year of the Sultan's death. The palace was primarily financed through ransoms collected from the Portuguese after their defeat in the Battle of al-Qasr al-Quibir.

Originally comprising 360 rooms, the palace served as a reception venue for the Sultan to host foreign dignitaries, showcasing the opulence of the Saadian era. However, following al-Mansur's death, the palace fell into disrepair, and valuable materials were repurposed for other buildings in Morocco.

Pałac El Badi, znany również jako „Pałac Cudów” lub „Nieporównywalny Pałac”, jest symbolem wielkości dynastii Saadytów w Maroku. Zlecona przez sułtana Ahmada al-Mansura krótko po jego objęciu tronu w 1578 r., budowa pałacu trwała do 1594 r., a niektóre prace wykończeniowe trwały do ​​1603 roku, czyli roku śmierci sułtana. Pałac był finansowany głównie z okupów zebranych od Portugalczyków po ich porażce w bitwie pod al-Qasr al-Quibir.

Pierwotnie składający się z 360 pokoi pałac służył jako miejsce przyjęć przez sułtana, który gościł tu zagranicznych dygnitarzy, prezentując przepych ery Saadytów. Jednak po śmierci al-Mansura pałac popadł w ruinę, a cenne materiały wykorzystano do budowy innych budynków w Maroku.

Today, El Badi Palace is a significant tourist attraction in Marrakech.  After entering through a towering doorway into the impressive ruins of the Qubbat al-Khadra, or Green Pavilion, which once featured a pyramidal roof of green terracotta tiles, we took stairs down to explore underground passageways that served as dungeons, now displaying archaeological artifacts and photographs. An annex to the west-north side, adorned with zellij, is also accessible to visitors and may have once housed guest quarters for foreign ambassadors.

Dziś Pałac El Badi jest znaczącą atrakcją turystyczną Marakeszu. Po wejściu przez wysokie drzwi do imponujących ruin Qubbat al-Khadra, czyli Zielonego Pawilonu, który kiedyś miał piramidalny dach zbudowany z zielonych płytek terakoty, zeszliśmy po schodach do podziemnych korytarzy, które służyły za lochy, a obecnie eksponują artefakty archeologiczne i fotografie. Zwiedzającym udostępniono także aneks pawilonu od strony zachodnio-północnej, gdzie zachowane są podłogi ozdobione płytkami zelliij. W aneksie tym niegdyś prawdopodobnie znajdowały się kwatery gościnne dla zagranicznych ambasadorów.

The palace was designed as a grand display of the Sultan's power, featuring a rectangular layout centred around an impressive courtyard measuring 135 by 110 meters. At the heart of the courtyard lies a central pool, flanked by four enormous sunken gardens arranged symmetrically, embodying the principles of Moorish garden (riad) design on a grand scale. The courtyard was lined with magnificent pavilions, including the "Crystal Pavilion" and "Audience Pavilion," notable for their ornate cupolas and intricate decorations. The remnants of the Audience Pavilion on the West side are still visible but the Crystal Pavillion is completely gone.

Pałac został zaprojektowany jako zamaszysty pokaz potęgi sułtana, na planie prostokątnym skupionym wokół imponującego dziedzińca o wymiarach 135 na 110 metrów. W sercu dziedzińca znajduje się centralny basen, oflankowany czterema ogromnymi, zapadniętymi ogrodami rozmieszczonymi symetrycznie wokół niego zgodnie z zasadami projektowania ogrodów mauretańskich (riadów) ale tutaj na wielką skalę. Wokół dziedzińca wzniesione zostały okazałe pawilonami, w tym „Pawilon Kryształowy” i „Pawilon Audiencji”, wyróżniające się ozdobnymi kopułami i misternymi dekoracjami. Pozostałości Pawilonu Audiencji po stronie zachodniej są nadal widoczne, ale Pawilon Kryształowy został całkowicie rozebrany.

El Badi Palace was constructed using the finest materials sourced from various regions, including exquisite marble columns from Italy and lime from Timbuktu. The craftsmanship of the palace was evident in its lavish decoration, featuring gold, turquoise, and crystal, as well as intricately designed zellij (mosaic tilework) that showcased geometric patterns more complex than those seen in previous periods. The ceilings and capitals were gilded, and the walls were embellished with detailed stucco carvings, including calligraphic inscriptions. Unfortunately, very little of it has remained today.  

The Khayzuran Pavilion houses contemporary art displays and historic artefacts, including the Almoravid minbar from the Koutoubia Mosque. This masterpiece of Arab-Andalusian art, originally from Cordoba, is intricately carved from cedar and inlaid with silver, showcasing the expertise of 12th-century artisans.

Pałac El Badi został zbudowany z najlepszej jakości materiałów pochodzących z różnych regionów świata, w tym marmuru z Włoch i wapnia z Timbuktu. Kunszt wykonania pałacu był widoczny w jego bogatych dekoracjach, obejmujących złoto, turkus i kryształ, a także misternie zaprojektowanych zellij (mozaikowych kafelkach), które prezentowały geometryczne wzory bardziej złożone niż te widziane w poprzednich okresach. Sufity i kapitele były złocone, a ściany ozdobiono pięknymi rzeźbami stiukowymi, w tym inskrypcjami kaligraficznymi. Niestety bardzo niewiele z tego przepychu jest dzisiaj widoczne.

Pawilon Khayzuran mieści obecnie wystawę sztuki współczesnej i historyczne artefakty, w tym minbar Almoravidów z meczetu Koutoubia. To arcydzieło sztuki arabsko-andaluzyjskiej, pierwotnie pochodzące z Kordoby, jest misternie rzeźbione z cedru i inkrustowane srebrem, prezentując umiejętności rzemieślników z XII wieku.

Finally, we enjoy beautiful views of the palace grounds as well as Marrakech and the Atlas Mountains from the palace's rooftop terrace.

Na koniec wchodzimy na tarasu na dachu pałacu, aby podziwiać widoki na teren pałacu, a także Marrakesz i góry Atlas.

Henna Art Cafe

Henna Art Cafe located in the heart of the Marrakech medina, just a three-minute stroll down Riad Zeitoun al Kdim from Djemma El Fna, is our next port of call.

Henna Art Cafe zlokalizowana w samym sercu medyny w Marrakeszu, zaledwie trzy minuty spacerem Riad Zeitoun al Kdim od Djemma El Fna, to nasz kolejny punkt dzisiejszego programu.

It is a cozy and intimate spot that combines traditional Moroccan henna art with modern amenities. The cafe is decorated with colourful tiles, intricate patterns, and comfortable seating areas, creating a warm and inviting atmosphere. We are greeted by the sweet scent of henna and the sound of traditional Moroccan music.

First, we sit down to quench our thirst and order chocolate amlou cookies and a seasonal fruit plate as a snack. As we eat I am choosing my henna pattern.

Jest to przytulne i kameralne miejsce, które łączy w sobie tradycyjną marokańską sztukę henny z nowoczesnymi udogodnieniami. Kawiarnię ozdobiono kolorowymi kafelkami, misternymi wzorami i wygodnymi miejscami do siedzenia, tworząc ciepłą i zachęcającą atmosferę. Wita nas słodki zapach henny i dźwięki tradycyjnej muzyki marokańskiej. Najpierw siadamy, aby ugasić pragnienie i na przekąskę zamawiamy czekoladowe ciasteczka amlou i talerz owoców sezonowych. Kiedy jemy, wybieram wzór swojej henny.

Henna Art Cafe offer the finest henna to be found in the city, and they guarantee that it is 100% natural. They have been certified with the International Certification for Natural Henna Arts (ICNHA). The ingredients in their henna paste, which is mixed fresh every morning, are the dried, powdered leaves of the henna plant, lemon juice and sugar.  

I chose my pattern and a skilled artisan adorns my hand with an intricate design. It does not take long at all. Then it is dabbed in the lemon juice, and I have to wait for the fresh henna to dry a little. And it is all done.

Henna Art Cafe oferuje najlepszą hennę w mieście i gwarantuje, że jest ona w 100% naturalna. Kawiarnia posiada certyfikat International Certification for Natural Henna Arts (ICNHA). Składniki pasty z henny, którą codziennie rano miesza się na świeżo, to suszone, sproszkowane liście rośliny henny, sok z cytryny i cukier.

Wybrałam swój wzór i jedna z henniarek ozdabia moją dłoń misternym wzorem, co wcale nie zajmuje to dużo czasu. Następnie hennę zwilża się sokiem z cytryny i muszę poczekać, aż trochę przeschnie, zanim wyjdziemy.