Hagia Sophia Thombs

Before we leave Hagia Sophia, we take the side entrance to visit the resting places of XVI and XVII-century sultans. Mehmet III, Selim II, Murat III, İbrahim I, Mustafa I and members of their families are all buried here. Their tombs, if somewhat simple from the outside, have very ornate interiors with elements of calligraphy, Ottoman tile work and paintwork. On the images below Hagia Sophia as seen from the tombs.

Zanim opuścimy Hagię Sophię, kierujemy się bocznym wejściem, by odwiedzić miejsca spoczynku XVI- i XVII-wiecznych sułtanów. Pochowani są tu Mehmet III, Selim II, Murat III, İbrahim I, Mustafa I oraz członkowie ich rodzin. Ich grobowce, choć z zewnątrz raczej proste, mają bardzo ozdobne wnętrza z elementami kaligrafii, osmańskimi kaflami i malowidłami. Na zdjęciach nizej widok na meczet z wejść do grobowców.

The tomb of Sultan Selim II is one of the most beautiful tombs in Istanbul. The building has an octagonal shape inside but a square outer shell with a three-arched small porch. An external façade is covered entirely with marble. The entrance is decorated with ceramic panels with purple, red, green and blue floral motifs. These tiles are some of the most beautiful examples of 16th-century ceramic art. The right side is original, and the left is an imitation, as the actual one was stolen during renovation and is currently exhibited at the Musée du Louvre. (Marcin is sitting in front of the imitation). The portico has fine examples of stone latticework and marble carving, such as calligraphic panels assembled from polychrome marble.

There are 42 more sarcophagi containing the ashes of the sultan’s wife, many sons and daughters, grandsons, and granddaughters.

 Five sons of Selim II were murdered on the same night in December 1574 to ensure the succession of the oldest son, Murat III – a common practice later replaced with the younger siblings of succeeding sultans confined in the kafes (cages) in Topkapı Palace.

19 Murat’s sons were then murdered in January 1595 to ensure Mehmet III’s succession. They were the last ones killed before the cages were invented.

Grobowiec sułtana Selima II jest jednym z najpiękniejszych grobowców w Stambule. Budynek ma ośmiokątny kształt wewnątrz, ale kwadratową strukturę zewnętrzną z trójłukowym małym gankiem. Zewnętrzna elewacja pokryta jest w całości marmurem. Wejście zdobią ceramiczne panele z fioletowymi, czerwonymi, zielonymi i niebieskimi motywami kwiatowymi. Płytki te są jednymi z najpiękniejszych przykładów XVI-wiecznej sztuki ceramicznej. Prawa strona jest oryginalna, a lewa to imitacja, ponieważ prawdziwa plytka została skradziona podczas renowacji i jest obecnie wystawiana w Musée du Louvre. (Marcin na zdjęciu niżej siedzi właśnie przed tą imitacją). Portyk zwraca uwagę wspaniałymi przykładami kamiennej kraty i rzeźby w marmurze, jak na przyklad panele kaligraficzne złożone z polichromowanego marmuru. Wewnątrz, oprócz sarkofagu sułtana znajdują się jeszcze 42 sarkofagi zawierające prochy jego żony, wielu synów i córek, a także wnuków i wnuczek.

Pięciu synów Selima II zostało zamordowanych tej samej nocy w grudniu 1574 r., aby zapewnić sukcesję najstarszemu synowi, Muratowi III – ta powszechna praktyka została później zastąpiona zamykaniem młodszego rodzeństwa kolejnych sułtanów w tzw.  kafe (klatkach) w Pałacu Topkapı. 19 synów Murata zostało także zamordowanych w styczniu 1595 r., aby zapewnić sukcesję Mehmetowi III. Byli oni ostatnimi zabitymi przed wynalezieniem klatek.

Sultan Murad III's tomb is one of the largest Ottoman tombs and has a hexagonal layout with two domes, a facade coated with marble, and an arcade in the front. Modest from the outside, it is richly adorned inside, with beautiful examples of coral red İznik ceramics from the 16th century and hand-drawn decorative paintwork. Another characteristic feature is white ceramic tiles on a navy-blue background creating a belt of calligraphic decoration. There are 3 rows of windows. The entrance door of the structure has a Kundekari style, and it is decorated with mother-of-pearl inlays.

Alongside Murad's tomb, there are 54 more sarcophagi belonging to his wife Safiye, his daughters, women of the court and princes.

Grób sułtana Murada III jest jednym z największych grobowców osmańskich i jest zbudowany na sześciokątnym planie z dwiema kopułami, fasadą pokrytą marmurem i arkadami z przodu. Skromny z zewnątrz, jest bogato zdobiony wewnątrz, z pięknymi przykładami ceramiki İznik w kolorze koralowej czerwieni z XVI wieku i ręcznie rysowanymi dekoracyjnymi malunkami. Cechą charakterystyczną są białe płytki ceramiczne na granatowym tle tworzące pas kaligraficznej dekoracji. Są tu 3 rzędy okien. Drzwi wejściowe budowli utrzymane są w stylu Kundekari i ozdobione intarsjami z masy perłowej. Obok grobowca Murada znajdują się jeszcze 54 sarkofagi należące do jego żony Safiye, jego córek, dworzan i książąt.

The tomb of the Princes has a very plain external view, a big dome, brick-covered floor and limestone-covered walls. It seems octagonal from the outside but quadrilateral from the inside. All interior walls are decorated with pen-work plant motifs, hand-drawn ornaments, ribbons and flowers in baskets. In this tomb, 4 princes and the daughter of Sultan Murat III are buried.

Grobowiec Książąt ma bardzo prosty wygląd zewnętrzny, dużą kopułę, podłogę pokrytą cegłą i ściany pokryte wapieniem. Wydaje się ośmiokątny z zewnątrz, ale czworoboczny od wewnątrz. Wszystkie ściany wewnętrzne ozdobione są motywami roślinnymi wykonanymi piórkiem, ręcznie rysowanymi ornamentami, wstążkami i kwiatami w koszyczkach. W tym grobowcu pochowanych jest 4 książąt i córka sułtana Murata III.

The facade of the tomb of Mehmet III is coated with marble. The building has two domes and an octagonal floor plan. There are mural paintings on both sides of the door, which was not the usual style of decorations of that period. Again, three rows of windows are present, and 17th-century white and blue tiles run above the lowest row. Hand-drawn ornaments decorate the remaining parts. New sections for the daughters of the sultans were later added on either side of the entrance gate. The tomb shelters 26 sarcophagi.

Fasada grobowca Mehmeta III pokryta jest marmurem. Budynek ma dwie kopuły i jest zbudowany na ośmiobocznym planie. Po obu stronach drzwi na zewnątrz znajdują się malowidła ścienne, co nie było typowym stylem dekoracji tego okresu. Ponownie występują tu trzy rzędy okien, a nad najniższym rzędem biegną XVII-wieczne biało-niebieskie kafelki. Pozostałe części zdobią ręcznie rysowane ornamenty. Po obu stronach wejścia dodano później nowe sekcje grobowca dla córek sułtanów. W grobowcu znajduje się 26 sarkofagów.

The tomb of Sultan Mustafa I and Sultan Ibrahim I was the former baptistery of the basilica of Hagia Sophia. It is covered with a dome and has an octagonal internal layout. There are also 17 other sarcophagi in the tomb (where daughters of Ahmet I, sons and daughters of Ahmet II and some other members of the dynasty are resting).

Groby sułtana Mustafy I i sułtana Ibrahima I znajdują się w dawnym baptysterium bazyliki Hagia Sophia. Pomieszczenie pokryte jest kopułą i zbudowane na ma ośmiobocznym planie. W grobowcu znajduje się również 17 innych sarkofagów (gdzie spoczywają córki Ahmeta I, synowie i córki Ahmeta II oraz kilku innych członków dynastii).

Hagia Sophia

A place nearly everyone knows about, a must-see on millions of bucket lists. Today we are visiting Hagia Sophia (or Aya Sofya, as they call it here). English name used to be the Church of the Divine Wisdom, but I doubt people would even know we are talking about Hagia Sophia when hearing this name.

We came quite early to take a few photos of the square, but even though it was still one hour to the opening, the queue had started to form already. So, I took my place at the relative front of it while Marcin went on with photography. It was a good decision. An hour later, when they opened the mosque for the visitors, the queue was already enormous.

Miejsce, o którym wiedzą prawie wszyscy; miejsce, które jest na liście „rzeczy do obejrzenia zanim umrzesz” milionów ludzi. Dziś odwiedzamy Hagię Sophię (nazywana tutaj Aya Sofya).

Przywlekliśmy się na miejsce dość wcześnie, aby zrobić kilka zdjęć placu bez tłumów ludzi, ale mimo że do otwarcia została jeszcze godzina, kolejka już zaczęła się formować. Zajęłam więc miejsce na jej początku, podczas gdy Marcin kontynuował robienie zdjęć placu. I to była dobra decyzja. Godzinę później, kiedy otworzyli meczet dla zwiedzających, kolejka była już ogromna. Stalibyśmy godzinami i zwiedzali w wielkim tłumie. Kto rano wstaje…

Hagia Sophia was commissioned by the emperor Justinian and first consecrated as a church (537) before conversion to a mosque (1453), It was then declared a museum by the Ataturk in 1935. And recently, it has been converted back into a mosque. It was also decided that Hagia Sophia’s icons of the Virgin Mary and infant Christ would be veiled by fabric curtains. The interesting thing is that when Sultan Mehmed II took over Constantinople and declared Hagia Sophia a mosque, he did not ask to veil anything. The images remained uncovered until 1973. There is a long dispute about this decision happening in Turkey, but at the moment, the mosaics inside remain hidden.

Hagia Sophia została zbudowana na zlecenie cesarza Justyniana i najpierw konsekrowana jako kościół (537), zanim została przekształcona w meczet (1453), a następnie uznana za muzeum przez Ataturka w 1935 roku. Ostatnio została ponownie przekształcona w meczet. Zdecydowano przy tym, że ikony Marii Panny i Dzieciątka Chrystusa w świątyni zostaną zasłonięte welonem z materiału. Interesujące jest to, że kiedy sułtan Mehmed II przejął Konstantynopol i ogłosił Hagię Sophię meczetem, nie wprowadzil zasłaniania czegokolwiek. Mozaiki pozostały odsłonięte aż do 1973 roku. W Turcji toczy się wciąż dyskusja na temat tej decyzję, ale na tą chwilę mozaiki w środku pozostają zakryte.

The exterior, if quite characteristic, is rather modest.

Wygląd zewnętrzny świątyni, choć dość charakterystyczny, jest raczej skromny.

The interior is breath-taking, with a vast, magnificent domed roof spread above without any interference from supporting columns—the golden mosaics glitter in the light of many low-hanging chandeliers.

Wnętrze za to jest fantastyczne. Ogromna kopuła rozpościera się nad całą nawą bez żadnej widocznej ingerencji ze strony podtrzymujących kolumn, a złote mozaiki błyszczą w świetle wielu nisko zawieszonych żyrandoli.

After entering the building, through the outer and inner narthexes, you can reach the huge (7 m high) Imperial Door made of oak and with a bronze frame. The door is crowned with a mosaic of Christ as Pantocrator (Ruler of All), and this mosaic (as it is outside) remains unveiled.

Po wejściu do budynku, przez zewnętrzne i wewnętrzne narteksy można dotrzeć do ogromnych (7 m wysokości) Wrót Cesarskich wykonanych z dębu i osadzonych w ramie z brązu. Drzwi zwieńczone są mozaiką przedstawiającą Chrystusa Pantokratora (Władcę Wszystkich) i ta mozaika (jako, że jest na zewnątrz) pozostaje odsłonięta.

Through the door, you enter the enormous nave, where the focal point is the apse.  As discussed above, the famous mosaic of the Virgin and Christ Child in the apse remains covered.

The dome is 30m in diameter and 56m in height. It is supported by 40 ribs made from hollow bricks that rest on four huge pillars hidden in the walls. Thus, the dome seems to be floating above the mosque.

Przez Wrota Cesarskie wchodzi się do ogromnej nawy, której centralnym punktem jest absyda, ale mieszcząca się tu słynna mozaika Matki Boskiej i Dzieciątka Jezus pozostaje zakryta materiałem, jak omówiono powyżej. Kopuła ma 30 m średnicy i 56 m wysokości. Wsparta jest na 40 żebrach wykonanych z pustych cegieł, które spoczywają na czterech ogromnych filarach ukrytych w ścianach. Kopuła wydaje się więc unosić nad wnętrzem meczetu.

A great pulpit (called mimber) was added during the Ottoman period, as well as the mihrab, the prayer niche indicating the direction of Mecca.

W okresie osmańskim dobudowano wielką ambonę (zwaną mimber) oraz mihrab, niszę modlitewną wskazującą kierunek Mekki.

The section of the inlaid marble on the floor is called the omphalion (or omphalos), and according to some historical sources, it was used to hold the throne for the Byzantine emperors during coronation ceremonies.

Część inkrustowanego marmuru na podłodze nazywana jest omphalionem (lub omphalosem) i według niektórych źródeł historycznych to tutaj stał tron cesarzy bizantyjskich podczas ceremonii koronacyjnych.

The huge medallions with gilded Arabic letters come from the XIX century and measure 7.5 m in diameter.

Ogromne medaliony z pozłacanymi literami arabskimi pochodzą z XIX wieku i mierzą 7,5 m średnicy.

The Sultans used the imperial lodge on the left of the altar during religious ceremonies so that they could pray unseen. The grills of the lodge are made from carved marble in the Turkish rococo style, and the columns are Byzantine.

Loża cesarska po lewej stronie ołtarza była używana przez sułtanów podczas ceremonii religijnych, aby mogli modlić się niewidoczni dla tłumów. Kraty loży są wykonane z rzeźbionego marmuru w tureckim stylu rokoko, a kolumny są bizantyjskie.

The ornate library at the southern aisle is a rectangular room, with half of the walls decorated with marble and half on top with Iznik tiles. The library’s front has six columns with bronze grills in between them.

Bogato zdobiona biblioteka w nawie południowej to prostokątne pomieszczenie, którego ściany są w połowie ozdobione marmurem, a w połowie płytkami z Iznika. Na przedniej ścianie biblioteki znajduje się sześć kolumn połączonych okratowaniem z brązu.

 Leaving through the magnificent bronze Beautiful Gate dating back to the 2nd century BC, we admire another unveiled mosaic depicting Constantine the Great, the Virgin Mary and the emperor Justinian.

Wychodząc przez tzw. Piękną Bramę, wykonaną z brązu w II wieku p.n.e. podziwiamy kolejną odsłoniętą mozaikę przedstawiającą Konstantyna Wielkiego, Marię Pannę i cesarza Justyniana.

The first thing we are drawn to on the outside is a rococo ablution fountain from 1740. From here, we will go to visit the Hagia Sophia tombs.

Pierwszą rzeczą, która z zewnątrz zwraca naszą uwagę jest rokokowa fontanna do rytualnych ablucji z 1740 roku. Stąd udamy się na zwiedzanie grobowców Hagia Sophia.

Basilica cistern

 The first place we aim to visit today is The Basilica Cistern. This is an ancient underground chamber, built in the 6th century by Emperor Justinian, that once provided water to the Great Palace of Constantinople and other buildings in the city. We find the entrance on the other side of the street from the Hagia Sophia; surprisingly, there are not that many visitors yet. We grab our tickets and go down the stairs to marvel at the 336 marble columns arranged in 12 rows of 28, which support the cistern.

Pierwszym miejscem, które chcemy dziś odwiedzić jest Cysterna Bazyliki. Jest to starożytna podziemna komora, zbudowana w VI wieku przez cesarza Justyniana, która niegdyś dostarczała wodę do Wielkiego Pałacu Konstantynopola i innych budynków w mieście. Znajdujemy wejście po drugiej stronie ulicy od Hagia Sophia i o dziwo nie ma jeszcze zbyt wielu zwiedzających. Kupujemy nasze bilety i schodzimy po schodach, aby podziwiać 336 marmurowych kolumn, ułożonych w 12 rzędach po 28, które podtrzymują cysternę.

The columns are adorned with intricate carvings and add to the beauty and grandeur of the cistern. Many of them were salvaged from various ruined temples. Two of them have up-side down medusa heads at their base.

The cistern is filled with water and is supposedly home to a small fish population. A few pieces of contemporary art are scattered around the place, and different sets of lights change regularly, changing the whole atmosphere of the place. We walk around on the raised wooden platform, taking pictures and soaking in the atmosphere. Two hours later, we emerge on the surface again, ready for a cup of tea.

Niektóre kolumny są bogato zdobione. Wiele z nich zostało tu sprowadzonych z różnych zrujnowanych świątyń. Dwie z nich mają u podstawy odwrócone do góry nogami głowy meduz.

Cysterna jest wypełniona wodą, w której mieszka nieduża populacja ryb. Kilka dzieł sztuki współczesnej jest rozrzuconych po całym pomieszczeniu, a różne zestawy świateł zmieniają się regularnie, zmieniając całą atmosferę tego miejsca. Spacerujemy po podwyższonej drewnianej platformie, robiąc zdjęcia i chłonąc atmosferę. Dwie godziny później wynurzamy się na powierzchnię, gotowi na filiżankę herbaty.

Changdeokgung Palace (창덕궁) part 2

As we cross the Geumcheongyo (금천교), a spacious stone bridge noted for its symbolism of purification for those who traverse it, we arrive at the middle gate of Changdeokgung (창덕궁), known as the Jinseonmun (진선문). This gate features a single-story gablet roof with double eaves.

Upon entering Jinseonmun, Injeongmun (인정문) is located to the left (north) and Sukjangmun (숙장문) straight ahead (east).

These gates are interconnected, and the corridors between them create a trapezoidal yard. This area has historically served as a venue for various events and was also used by the king for interrogating or punishing criminals.

Przechodząc przez Geumcheongyo (금천교), przestronny kamienny most, będący symbolem oczyszczenia dla tych, którzy go przekraczają, docieramy do środkowej bramy Changdeokgung (창덕궁), znanej jako Jinseonmun (진선문). Ta brama ma jednopiętrowy dach szczytowy z podwójnym okapem.

Po przejściu przez Jinseonmun, widzmy dwie kolejne bramy: Injeongmun (인정문) - znajduje się po lewej (na północ), a Sukjangmun (숙장문) na wprost (wschód).

Bramy te są ze sobą połączone, a korytarze między nimi obrysowują trapezoidalny dziedziniec. Obszar ten historycznie służył jako miejsce różnych ceremonii i był również wykorzystywany przez króla do przesłuchiwania lub karania przestępców. 

Next, we proceed past Injeongmun (인정문), which leads to Injeongjeon (인정전), the hall where the king and his officials convened for important conferences. Injeongmun features a hipped roof, and its lower section includes a stylobate and stairs constructed from pole stones. A staircase is positioned in front of the king's eokan.

Originally built in 1418 during the reign of King Taejong, Injeongmun was later destroyed and subsequently reconstructed. The existing gate is believed to have been completed in 1745.

Następnie przechodzimy przez bramę Injeongmun (인정문), która prowadzi do Injeongjeon (인정전), sali tronowej, w której król i jego urzędnicy zbierali się na ważne konferencje. Brama Injeongmun ma czterospadowy dach, a jej dolna część obejmuje stylobat i schody zbudowane z kamieni słupowych. Schody znajdują się na wprost eokanu króla.

Pierwotnie zbudowana w 1418 roku za panowania króla Taejonga, brama Injeongmun została później zniszczona, a następnie odbudowany. Uważa się, że istniejąca brama została ukończona w 1745 roku.

Every palace features a main hall, adorned with decorations that symbolise the power and authority of the king. Injeongjeon served as the throne hall of Changdeokgung and was the venue for significant state affairs, including the coronation of new kings and the reception of foreign envoys. Originally constructed in 1405, the hall was rebuilt in 1610 following its destruction during the Japanese invasion of 1592, and again in 1804 after another fire.

Injeongjeon is supported by a high foundation stone placed on a wide, two-tiered platform known as Woldae, overlooking an expansive ceremonial courtyard. The building occupies 20 kan and is designed as a two-story structure, with an open interior that lacks partitions between the two levels. Its hipped roof features double eaves and a complex bracket system characteristic of late Joseon Dynasty architecture. The roof is adorned with representations of the oyat flower, a symbol of the imperial court and the Korean Empire, which is a species of plum blossom native to Korea.

Każdy pałac posiada główną salę, ozdobioną dekoracjami symbolizującymi władzę i autorytet króla. Injeongjeon służył jako sala tronowa Changdeokgung i był miejscem ważnych wydarzeń państwowych, w tym koronacji nowych królów i przyjmowania zagranicznych posłów. Pierwotnie zbudowana w 1405 roku, sala została przebudowana w 1610 roku po jej zniszczeniu podczas japońskiej inwazji w 1592 roku, a następnie ponownie w 1804 roku po kolejnym pożarze.

Injeongjeon jest podtrzymywany przez wysoki kamień fundamentowy umieszczony na szerokiej, dwupoziomowej platformie znanej jako Woldae, z widokiem na rozległy dziedziniec ceremonialny. Budynek zajmuje 20 kan i jest zaprojektowany jako dwupiętrowa konstrukcja z otwartym wnętrzem, w którym brakuje przegród między dwoma poziomami. Jego czterospadowy dach ma podwójne okapy i złożony system wsporników charakterystyczny dla architektury późnej dynastii Joseon. Dach jest ozdobiony przedstawieniami kwiatu oyat, symbolu dworu cesarskiego i Imperium Koreańskiego. Jest to gatunek śliwy pochodzącym z Korei.

On either side of the hall, corridors with roofs provide additional space. The courtyard features a clear pathway down the centre, reserved for the king, with stone markers (pumgyeseok - 품계석) on either side indicating where officials would stand according to their rank. Civil servants occupied the east side, while military officers stood to the west.

Po obu stronach budynku korytarze z dachami zapewniają dodatkową przestrzeń. Przez środek dziedzińca biegnie ścieżka zarezerwowaną dla króla, z kamiennymi znacznikami (pumgyeseok - 품계석) po obu stronach wskazującymi, gdzie urzędnicy powinni stać według ich rangi. Urzędnicy państwowi zajmowali wschodnią stronę, podczas gdy oficerowie wojskowi stali po zachodniej.

Inside, two gilded phoenixes are featured in the centre of the ceiling. The interior is decorated with yellow cloth, curtains, and lighting, while windows and doors have been upgraded from traditional paper to glass.

Behind the high central pillars stands the throne, and behind the throne a folding screen is featured, decorated with the traditional “Irwoloakdo” (이르월악도), depicting the sun, the moon, and the five peaks.  

And here we must conclude our visit, as the palace is closing for the night. However, we will certainly return to explore more in the future.

Wewnątrz, na środku sufitu, znajdują się dwa pozłacane feniksy. Wnętrze jest udekorowane żółtym materiałem, zasłonami i światlem, a w oknach i drzwiach tradycyjnego papier został zastąpiony szkłem.

Za wysokimi centralnymi filarami stoi tron, a za tronem znajduje się składany parawan, ozdobiony tradycyjnym „Irwoloakdo” (이르월악도), przedstawiającym słońce, księżyc i pięć szczytów.

I tutaj musimy zakończyć naszą wizytę, ponieważ pałac zamyka się już na noc. Na pewno tu jeszcze wrócimy w przyszłości.

Changdeokgung Palace (창덕궁) part 1 Huwon and Yeongyeongdang

Changdeokgung Palace (the "Palace of Prosperous Virtue") is one of the best preserved royal palaces from the Joseon Dynasty, nestled within a large park in Jongno District. Often referred to as the "East Palace" due to its location east of Gyeongbok Palace, Changdeokgung was constructed by King Taejong, the third ruler of Joseon, beginning in 1405 and completing in 1412. This remarkable complex spans 57.9 hectares at the foot of Ungbong Peak of Mount Baegaksan and currently includes 13 surviving buildings and 28 pavilions within its gardens, all set against a landscape that harmoniously integrates with the natural topography.

Designated as a UNESCO World Heritage Site in 1997, Changdeokgung is celebrated as a masterpiece of Korean palace architecture, exemplifying simplicity and frugality. Buildings of Changdeokgung blend with the natural topography of the site instead of imposing themselves upon it.

The complex features distinct areas such as the governmental area (치조; chijo), royal private quarters (침전; chimjeon), and the tranquil Huwon garden beyond the northern hills. Its layout adheres to traditional palace design principles, with major official buildings positioned at the front and the royal residential area situated toward the rear. Despite suffering destruction and undergoing numerous reconstructions throughout its history—most notably after the Japanese invasion in 1592—the palace repair has remained faithful to its original design. Currently, approximately 30% of the original structures remain on the site.

Pałac Changdokgung jest jednym z najlepiej zachowanych pałaców królewskich z czasów dynastii Joseon, położonym w dużym parku w dzielnicy Jongno. Często nazywany „Pałacem Wschodnim” ze względu na położenie na wschód od Pałacu Gyongbok, Changdokgung został zbudowany w latach 1405-1412 przez króla Tejonga, trzeciego władcę Joseon.

Kompleks pałacowy rozciąga się na powierzchni 57,9 hektara u podnóża szczytu Ungbong na górze Begaksan i obecnie obejmuje 13 budynków i 28 pawilonów, wszystkie harmonijnie zintegrowane się z topografią terenu.

Wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1997 r. Changdokgung jest uznawany za arcydzieło koreańskiej architektury pałacowej i reprezentujący Konfucjańskie wartości prostoty i oszczędności. Budynki Changdeokgung wtapiają się w naturalną topografię miejsca, zamiast narzucać się jej. Kompleks obejmuje odrębne obszary, takie jak obszar rządowy (치조; chijo), królewskie kwatery prywatne (침전; chimjeon) i spokojny ogród Huwon za północnymi wzgórzami. Jego układ jest zgodny z tradycyjnymi zasadami projektowania pałaców, z głównymi budynkami urzędowymi umieszczonymi z przodu, a królewską dzielnicą mieszkalną z tyłu. Pomimo zniszczeń i licznych przebudów w całej swojej historii — szczególnie po japońskiej inwazji w 1592 r. — remont pałacu pozostał wierny pierwotnemu projektowi. Obecnie na miejscu pozostało około 30% oryginalnych struktur.

The main entrance to Changdeokgung Palace is known as Donhwamun Gate. This historic gate, built in 1412, features a two-story pavilion-type wooden structure and is the largest of all the palace gates. Originally, Donhwamun was constructed atop a white granite substructure, a typical design seen in palace entrances that dates back to the Three Kingdoms period. Unfortunately, this substructure has since disappeared, leaving only the impressive two-storied building intact.

Donhwamun Gate suffered destruction during the Japanese invasion of 1592. However, it was reconstructed under King Seonjo in 1607, restoring its grandeur and ensuring its continued prominence as the oldest entrance remaining in Seoul.

Główne wejście do Pałacu Changdokgung znane jest jako Brama Donhwamun. Ta historyczna brama, zbudowana w 1412 roku, ma dwupiętrową drewnianą konstrukcję w kształcie pawilonu i jest największą ze wszystkich bram pałacowych. Pierwotnie barma została zbudowana na białej granitowej podbudowie, co było standardowym w okresu Trzech Królestw. Ta podbudowa dzisiaj nie istnieje,  pozostaje jedynie imponujący dwupiętrowy budynek.

Brama Donhwamun uległa zniszczeniu podczas japońskiej inwazji w 1592 roku. Została jednak zrekonstruowana za czasów króla Sonjo w 1607 roku, przywracając jej wspaniałość i zapewniając jej ciągłą pozycję najstarszego zachowanego wejścia w Seulu.

We kind of start from the back. Nestled behind the grand palace lies the enchanting Huwon (후원, 後苑), the Rear Garden, which spans an impressive 78 acres (32 hectares). Originally constructed for the exclusive use of the royal family, this serene oasis is filled with meticulously landscaped lawns, vibrant flowers, trees, and a beautiful lotus pond adorned with elegant pavilions.

Huwon is much more than a mere garden; it is a living testament to nature’s diversity, boasting over 26,000 specimens from a hundred different species of trees, some of which have stood for over 300 years. This garden, once referred to as 'Geumwon' (금원, 禁苑) — the Forbidden Garden — was a space so privileged that even high officials could not enter without the king’s express permission. It was also called 'Naewon' (내원, 內苑), meaning the Inner Garden, and has come to be affectionately known as 'Biwon' (비원, 秘院), or the Secret Garden, by contemporary Koreans.

Naszą wizytę zaczynamy jakby od końca. Za pałacem znajduje się Huwon (후원, 後苑), dosłownie Ogród Tylny, który rozciąga się na imponujących 78 akrach (32 hektarach). Pierwotnie przeznaczony do wyłącznego użytku rodziny królewskiej, ogród ten jest pełen kwiatów i drzew, a w jego centralnym miejscu znajduje się piękny staw z kwiatami lotosu wokół którego wznoszą się eleganckie  pawilony i biblioteka. Huwon zawiera ponad 26 000 okazów ze stu różnych gatunków drzew, z których niektóre stoją tu od ponad 300 lat. Ten ogród, kiedyś nazywany „Geumwon” (금원, 禁苑) — Zakazanym Ogrodem — był przestrzenią tak uprzywilejowaną, że nawet wysocy urzędnicy nie mogli tu wejść bez zgody króla. Nazywano go także „Naewon” (내원, 內苑), co oznacza Wewnętrzny Ogród, ale współcześni Koreańczycy nazywają go zwykle „Biwon” (비원, 秘院), czyli Tajemniczym Ogrodem.

Among the garden's most striking features is the Buyongji (부영지) pond, which measures 34.5 meters by 29.4 meters. Constructed in 1707 alongside the original Taeksuje pavilion, which was later removed by King Jeongjo and replaced by the much-admired Buyongjeong (부영정) pavilion in 1792. Though small in stature, the pavilion’s architectural design is complex and thoughtfully conceived; its surface is shaped like the character '亞', and it appears to float gracefully upon the pond, evoking the image of a magnificent lotus flower in full bloom.

Centralną pozycję w ogrodzie zajmuje staw Buyongji (부영지) o wymiarach 34,5 na 29,4 metra. Fuyong is a chinese character for lotus. Staw ten dodany został w 1707 roku obok pawilonu Taeksuje, który później został usunięty przez króla Jeongjo i zastąpiony obecnym pawilonem Buyongjeong (부영정) w 1792 roku. Choć pawilon ten jest niewielki, jego projekt architektoniczny jest dość złożony; jego powierzchnia ma kształt przypominający znak „亞”. Pawion wydaje się unosić nad stawem, przywodząc na myśl obraz kwiatu lotosu w pełnym rozkwicie.

To the left from the Buyongji lies the Yeonghwadang (영화당) Pavilion.

Opposite the Buyongdżi pavilion is Juhamnu, a two-story library. The first floor serves as a vast storehouse containing tens of thousands of books, while the second floor houses a reading room where scholars and future officials immerse themselves in study and reflection. The name 'Juhamnu' (주합루), translates to "the pavilion where every kind of principle of the universe gathers," encapsulating its significance as a centre for learning and intellectual growth.

Na lewo od Buyongji znajduje się Pawilon Yonghwadang (영화당).

Naprzeciwko znajduje się zaś Juhamnu, dwupiętrowa biblioteka. Pierwsze jej piętro służy jako ogromny magazyn mieszczący dziesiątki tysięcy książek, podczas gdy drugie piętro mieści czytelnię, w której uczeni i przyszli urzędnicy oddają się studiom i refleksji. Nazwa „Juhamnu” (주함누, po polsku czytaj Dżuhamnu) oznacza „pawilon, w którym gromadzą się wszelkie zasady wszechświata”, co oddaje jego znaczenie jako centrum nauki i rozwoju intelektualnego.

As we stroll through the garden, we reach the backside of Juhamnu and arrive at Aeryeonji Pond (애련지). On the northern bank of this square pond, we can see a picturesque pavilion. This is the Aeryeonjeong (얘령정), which translates to “Love of Lotus.” Constructed in 1692, the pavilion uniquely features a single kan.

Idąc wokół ogrodu, z tyłu Juhamnu docieramy do stawu Aeryeonji (애련지). Po przeciwnej stronie tego kwadratowego stawu, na północnym brzegu, widoczny jest pawilon Aeryeonjeon (얘령정), co tłumaczy się jako miłość do lotosu), który składa się z zaledwie jedneo kan. Został on  zbudowany w 1692 roku.

 We go through the main gate to the Yeongyeongdang, then through another gate and the next structure we pass is the Seonhyangjae (선향재) that functioned as the library and school of the royal family. The Seonhyangjae faces west, and in summer, the sunshine strikes the building at sunset. Oil-papered blinds were installed at the outside of the building to prevent strong sunshine from coming into the room. It was possible to adjust their position by attached hemp cords and pulleys. The building is 7 kan long and 2 kan wide and it has two ondols. The ondol is a traditional Korean heating method that heats the entire room by allowing heat to pass through the floor. The roof is made of copper plate, not tile, padded with wooden boards from the inside. This was one of the most luxurious buildings of its kind in Korea.

Przechdzimy przez brame do Yeongyeongdang, potem przez kolejną bramę i kolejnym mijanym przez nas budynkiem jest Seonhyangjae (선향재 song hjan dze), który pełnił funkcję biblioteki i szkoły rodziny królewskiej. Seonhyangjae jest zwrócony na zachód i latem słońce pada na niego o zachodzie słońca. Na zewnątrz budynku zainstalowano zatem rolety z olejowanego papieru, aby zapobiec przedostawaniu się silnego światła słonecznego do pomieszczenia. Ich położenie można było regulować za pomocą przymocowanych sznurów konopnych i kół pasowych. Budynek ma 7 kan długości i 2 kan szerokości i posiada dwa ondole. Ondol to tradycyjny koreański system ogrzewania, który ogrzewa całe pomieszczenie pozwalając ciepłu przechodzić przez podłogę. Dach jest wykonany z blachy miedzianej, a nie z dachówki, wyściełanej drewnianymi deskami od wewnątrz. Seonhyangjae był jednym z najbardziej luksusowych budynków tego typu w Korei.

This area of the palace is called Yeongyeongdang (연경당). It was constructed by Crown Prince Hyomyeong about 1828 to celebrate 40th birthday of his mother. In the main area, the men’s and women’s quarters are separated, (two separate gates leading to it),  and a small wall is placed between the front yard of sarangchae (men’s space) and anchae (women’s space) but they are connected inside. Picture below show this dividing wall (and the gate in between).

Ta część pałacu nazywa się Yeongyeongdang (연경당). Została ona zbudowana przez księcia Hyomyeonga, następcę tronu, około 1828 roku, aby uczcić 40. urodziny jego matki. Kwatery dla mężczyzn i kobiet są tu oddzielone (prowadzą do nich dwie oddzielne bramy), i przedni dziedziniec miedzy sarangchae (przestrzeń dla mężczyzn) i anchae (przestrzeń dla kobiet) jest podzielny niskim murem, ale budynek jest połączony wewnątrz. Zdjęcia poniżej pokazują ten mur i bramę łaczącą obydwie części dziedzińca.

The main building has a gabled roof. The eastern floor is supported by pillars, whilst the western floor is raised on a podium and closed with windows and walls.  The ondol heating system is installed. The female part of the building is to the west.

Główny budynek ma dach dwuspadowy, wschodnia kondygnacja jest podparta filarami, natomiast zachodnia kondygnacja jest podniesiona na podium i zamknięta oknami i ścianami. Zainstalowany jest system ogrzewania ondol. Żeńska część budynku znajduje się p stronie zachodniej.

As we explore the female section of the complex, we come across a some more simpler structures. Meanwhile, in the male area, just before exiting through a small gate, we encounter a staircase that leads to Nongsujeong, a one-room pavilion with a double eaves roof, situated in the northeast corner of the complex.

Podczas zwiedzania żeńskiej części kompleksu natrafiamy na jeszcze kilka prostszych struktur. Tymczasem w męskiej części, tuż przed wyjściem przez małą bramę zauważamy schody prowadzące do Nongsujeong, jednopokojowego pawilonu z podwójnym dachem okapowym, położonego w północno-wschodnim narożniku kompleksu.

A short walk behind Yeongyeongdang takes us to the Pyeomusa (폄우사) and Jondeokjeong (존덕정) pavilion. Perched on a hill, Pyeomusa once featured a gabled roof and an adjoining annex, though these structures have since been lost to time. Notably, it was equipped with an ondol, allowing it to be used comfortably even during the winter months.

Krótki spacer za Yeongyeongdang zaprowadzi nas do pawilonów Pyeomusa (폄우사) i Jondeokjeong (존덕정). Położony na wzgórzu Pyeomusa miał kiedyś dach dwuspadowy i przylegający aneks, choć te struktury obecnie nie istnieją. Pawilon był wyposażony w ondol, co pozwalało na wygodne korzystanie z niego nawet w miesiącach zimowych.

The Jondeokjeong (존덕정) Octagonal Pavilion, constructed in 1644, features a distinctive double-layered roof supported by 24 elegant pillars. Its ceiling is adorned with intricate depictions of twin dragons, while the floor design effectively delineates the interior from the exterior spaces.

Ośmiokątny pawilon Jondeokjeong (존덕정), zbudowany w 1644 r., ma charakterystyczny dwuwarstwowy dach podtrzymywany przez 24 filary. Jego sufit zdobi portet bliźniaczych smoków, a projekt podłogi dzieli przestrzeń pawilonu na wewnętrzą i zewnętrzną.

The Gwallamjeong (관람정) pavilion, also known as the Viewing Pavilion, is situated at the edge of the Bandoji pond, which is shaped like the Korean Peninsula. The pavilion features an extended fan-shaped design supported by elegant circular pillars, creating a harmonious blend of architecture and nature.

Pawilon Gwallamjeong (관람정), znany również jako Pawilon Widokowy, znajduje się na skraju stawu Bandoji, który ma kształt Półwyspu Koreańskiego. Pawilon ma ksztalt rozłożonego wachlarza i jest podparty eleganckimi okrągłymi filarami, tworząc harmonijne połączenie architektury i natury.

On the way to the Ongnyucheon (옥류천) stream, we encounter the Chwigyujeong (취규정) Pavilion, nestled among towering pine trees. This structure features a gabled roof, with its ridge and eaves elegantly adorned with tiles. The pavilion stands proudly on square pillars, adding to its timeless aesthetic.

Po drodze do strumienia Ongnyucheon (옥류천) mijamy pawilon Chwigyujeong 취규정), zbudowany wśród wysokich sosen. Jego konstrukcja ma dach dwuspadowy, którego kalenica i okap są ozdobione dachówkami. Pawilon stoi na kwadratowych filarach.

The Ongnyucheon (옥류천, 玉流川, "Jade Stream"), constructed in 1636, is situated in the innermost part of the Changdeokgung Palace. At its heart lies a large natural rock known as "Soyoam," which features a U-shaped (or L-shaped, as some argue) water channel carved into it for the purpose of floating wine cups. Above this water passage, a small artificial waterfall cascades, and inscribed on the boulder is a poem that reads: "The stream flows away beyond measurement, and the waterfall plummets down from the sky. These remind me of the white rainbow, thunder, and light all over the valley."
Poetry composition and floating wine cup parties became wildly popular among members of high society. When a wine cup was sent to a specific person, that person had to drink the wine from the cup, compose an impromptu poem, and recite it. If they could not, they had to drink three cups of wine as a penalty.

The cool waters of Ongnyucheon, surrounded by a lush forest, create a refreshing atmosphere that remains inviting even during the hot summer months. The forest's lush greenery evokes the serenity of a remote mountainous region, enhancing the overall tranquillity of the garden.

In addition to the natural beauty, the area houses five small pavilions, each connected by simple stone bridges that span the stream, allowing pedestrians to traverse with ease.

Ongnyucheon (옥류천, „Jadeitowy Strumień”), zbudowany w 1636 roku, znajduje się w najgłębszej części Pałacu Changdeokgung.

W jego sercu znajduje się duża naturalna skała znana jako „Soyoam”, w której wyrzeźbiono kanał wodny w kształcie litery U (lub L, jak twierdzą niektórzy) w celu unoszenia kielichów z winem. Nad tym kanałem wodnym kaskadowo spływa mały sztuczny wodospad, a na głazie wyryto wiersz, który brzmi (tłumaczenie ChatGPT): „Strumień płynie, nie znając miary, a wodospad spada z nieba w chwały. Przypominają mi biały tęczowy blask, grzmot i światło w dolinie, wśród gwiazd.”.
Imprezy z komponowanim poezji nad pływającymi kieliszkami wina stały się niezwykle popularne wśród członków wyższych sfer. Kiedy kieliszek był wysyłany do konkretnej osoby, ta osoba musiała go wypić, skomponować improwizowany wiersz i go wyrecytować. Jeśli nie mogła, musiała wypić trzy kieliszki wina jako karę.

Chłodne wody Ongnyucheon, otoczone bujnym lasem przynoszą orzeźwienie nawet w gorące letnie miesiące. Na obszarze strumienia znajduje się pięć niewielkich pawilonów, połączonych prostymi kamiennymi mostkami nad strumieniem, dzięki czemu piesi mogą z łatwością przemieszczać się z jednej strony na drugą.

Soyojeong (소요정) Pavilion, constructed in 1636, embodies the meaning of its name - “soyo,” which translates to “walk slowly without restraint.” This serene retreat served as a tranquil escape for the king, providing a space to forget the burdens of ruling and indulge in leisurely relaxation. Characterised by its openness on all sides, the pavilion invites gentle breezes and offers picturesque views of the surrounding landscape.

Pawilon Soyojeong (소요정), zbudowany w 1636 r., ilustruje znaczenie swojej nazwy - „soyo”, co oznacza „iść powoli bez ograniczeń”. Miał on być ucieczką dla króla, zapewniając przestrzeń do zapomnienia o trudach rządzenia i oddania się niespiesznemu relaksowi.

The Cheonguijeong (청의정) Pavilion, known for its traditional thatched roof, serves as a beautiful example of architectural harmony with nature. Positioned strategically in front of rice paddies, the pavilion not only offers a picturesque view but also embodies the agricultural practices of the region. After the rice is harvested, the straw is repurposed to construct the thatched roof, showcasing a sustainable approach to building materials. This method reflects the historical significance of rice cultivation in the area and emphasizes the connection between the landscape and traditional Korean architecture. The pavilion stands as a testament to the resourcefulness of past generations and the cultural importance of rice farming in Korean society.

Pawilon Cheonguijeong (청의정) wyróżnia się tradycyjnym strzechowy dachem i jest znakomitym przykładem harmonii między architekturą a naturą. Umieszczony strategicznie przed polami ryżowymi pawilon nie tylko oferuje malowniczy widok, ale także odzwierciedla praktyki rolnicze regionu. Po zbiorze ryżu słoma jest wykorzystywana do budowy strzech, prezentując ekologiczne podejście do materiałów budowlanych. Ta metoda odzwierciedla historyczne znaczenie uprawy ryżu w tym obszarze i podkreśla związek między krajobrazem a tradycyjną koreańską architekturą. Pawilon jest świadectwem zaradności poprzednich pokoleń i kulturowego znaczenia uprawy ryżu w społeczeństwie koreańskim.

The Taegeuk Pavilion (태극정), located nearby, features a distinctive square roof adorned with double eaves. The term "Taegeuk" symbolizes the source of the universe, representing the harmonious interplay of yin and yang that gives rise to all things. This pavilion is constructed on three tiers of long pole stones, with an additional tier of pole stones elegantly set atop. Visitors can access the pavilion from the south via a pathway of stepping stones.

Pawilon Taegeuk (태극정), znajdujący się nieopodal, ma charakterystyczny kwadratowy dach ozdobiony podwójnymi okapami. Termin „Taegeuk” symbolizuje źródło wszechświata, reprezentując harmonijne współdziałanie yin i yang, które daje początek wszystkim rzeczom. Pawilon ten jest zbudowany na trzech poziomach długich kamieni słupowych, z dodatkowym poziomem kamieni słupowych elegancko ułożonych na szczycie. Zwiedzający mogą wejść do pawilonu od strony południowej po ścieżce z kamieni.

On our stroll back we cross a small stone bridge and meander along the ancient wall.

W drodze powrotnej, przechodzimy przez mały kamienny most i idziemy wzdłuż pałacowego muru.

On our left, we pass the gate that links Gwulgaegaksa, the government offices, to the rear garden. Continuing our stroll alongside the wall, we reach the majestic 750-year-old juniper tree. We are now once more near the main gate.

Po lewej stronie mijamy bramę łączącą Gwulgaegaksa, biura rządowe, z tylnym ogrodem. Kontynuując spacer wzdłuż muru, docieramy do majestatycznego 750-letniego jałowca. Teraz jesteśmy ponownie w pobliżu głównej bramy.