Bangkok

Lunch in busy Bangkok

in , , ,

It is the highest time for lunch, and we know where we want to go for it. We pass a few canals, face a challenge of crossing some bustling streets, and walk into many small alleys and even slams, to arrive at the Krua Apsorn. It would be easy to omit this place, it is very unpretentious, with a rather modest interior, but they serve spicy, delicious authentic Thai food. Actually, so spicy that Marcin struggles to finish his yellow curry with lotus shoots and prawns. My chicken green curry also puts my mouth on fire, but  I can handle it :). We follow our meals with a lot of soft drinks to rehydrate ourselves. Now, restored and rested (if very full), we can walk towards Golden Mount, the next itinerary point we chose for today. And so off we are to traverse again some very busy streets and some narrow back alleys – the contrasts of contemporary Bangkok clearly laid off in front of us today. 

 

Jest już najwyższy czas na lunch i wiemy, dokąd chcemy się na niego udać. Mijamy zatem kilka kanałów, kilka bardzo ruchliwych ulic, gdzie przejście na druga stronę bywa sporym wyzwaniem i dla kontrastu kilka małych, slumsowych uliczek, aby dotrzeć do Krua Apsorn. Łatwo byłoby pominąć to miejsce, jest bardzo bezpretensjonalne, o skromnym wnętrzu (na myśl przywodzi komunistyczny bar mleczny), ale serwują tu ostre, pyszne, autentyczne tajskie jedzenie. Tak ostre, że Marcin z trudem kończy (a w zasadzie nawet nie kończy) swoje żółte curry z pędami lotosu i krewetkami. Moje zielone curry z kurczakiem też wypala mi buzię, ale ja dzielnie daje mu radę :). Pochłaniamy też idiotyczną ilość napojów, aby się trochę nawodnić. Najedzeni i napojeni (żeby nie powiedzieć ożłopani) możemy ruszyć w kierunku Golden Mount, kolejnego miejsca, które zaplanowaliśmy dzisiaj zobaczyć. Trasa wiedzie nas przez kilka dużych, ruchliwych ulic i kilka bocznych wąskich alejek – kontrasty współczesnego Bangkoku jasno widoczne dla nas dzisiejszego dnia. 

 

Can you spot on the video all the places, where we took images?

Umiecie znależć na filmiku wszystkie miejsca, gdzie zrobilismy zdjecia z tego wpisu?

Grand Palace IV: Grand Palace proper

in , ,

The exit in the southwest corner of Wat Phra Kaew brings as to the grounds of the palace proper, a vast area of gardens and buildings that are still used for state receptions and official ceremonies. The Grand Palace was the King’s official residence from 1782 to 1946, Rama V being the last monarch to live here. 

 

Wyjście w południowo-zachodnim narożniku Wat Phra Kaew prowadzi nas na  terenu wlaściwego pałacu - rozległy obszar obejmujący ogrody i budynki, które nadal są wykorzystywane do ceremonii państwowych oraz podczas przyjmowania ważnych wizyt. Wielki Pałac był oficjalną rezydencją króla od 1782 do 1946 roku, a Rama V był ostatnim monarchą, który tu mieszkał.

The Chakri Throne Hall (Chakri Maha Prasat), also known as the Grand Palace Throne Hall, was built in Neo-Classical style by the British architect in 1882. The roof was initially planned to be domed, but the royal court decided it must be Thai-styled. It used to be a site of elephant stables, and the bronze elephants were installed here as a reminder. 

Sala tronowa Chakri (Chakri Maha Prasat), znana również jako Sala Tronowa Wielkiego Pałacu, została zbudowana w stylu neoklasycystycznym przez brytyjskiego architekta w 1882 roku. Początkowo planowano, że dach będzie miał kopułę, ale sąd królewski zdecydował, że dach musi to być wstylu tajskim. Kiedyś w tym miejscu znajdowała się stajnia słoni, dla przypomnienia czego zainstalowano tu słonie z brązu. 

A soldier of the King’s Guards stands at the entrance of the Chakri Maha Prasat (on both sides) and every so often you can watch the change of guards. (See also video clip below)

Przy wejściu do Chakri Maha Prasat stoi żołnierz Gwardii Królewskiej (zresztą po obydwu stronach) i co jakiś czas można obserwować zmianę warty. (Patrz takźe materiał filmowy poniżej)

The Dusit Throne Hall is crowned with sumptuously decorated multi-tiered spire and represents the early Rattanakosin architecture. The roof is red, gold, and green, and each tier of it bears a typical chofa, a  slender bird’s head decoration, and several swan’s tails. When a member of the royal family dies, their body rests here until cremation day. 

Sala tronowa Dusit zwieńczona jest bogato zdobioną wielopoziomową iglicą i reprezentuje wczesną architekturę Rattanakosin. Dach jest czerwony, złoty i zielony, a każda jego kondygnacja nosi typową chofę, smukłą dekorację głowy ptaka i kilka łabędzich ogonów. Kiedy umiera członek rodziny królewskiej, jego ciało spoczywa tutaj do dnia kremacji.

And so, after good few hours of wondering, we leave The Grand palace to find a nice place for a late lunch. But first we need to drink, drink, drink…

 

I tak, po kilku dobrych godzinach, jesteśmy gotowi opuścić kompleks pałacowy i udać się na późny lunch, ale najpierw jeszcze pić, pić, pić…

Short video clip to sum it all up :)

I na podsumowanie, krótki material filmowy

Grand Palace part III: Wat Phra Kaew (the bot, and the rest of the complex)

in , ,

The walls of the bot (the biggest and most sacred building in the temple) are sparkling with gilt and tinted glass, and - along the marble base - there are 112 golden garudas (birdmen) holding serpents – nagas. The exterior doors and windows of the bot are inlaid with beautiful mother of pearls designs. The staircase of the main entrance is guarded by Cambodian-style singhas (lions). The lower base of the bot is decorated with painted porcelain of flowers and birds on a light blue background (see the second picture). The roof is covered with blue, yellow and dark-orange glazed tiles.

Ściany bota (największej i najświętszej budowli świątyni) mienią się złoconym i przyciemnianym szkłem, a wzdłuż marmurowej podstawy znajduje się 112 złotych garudów (ptako-ludzi) trzymających węże - naga. Zewnętrzne drzwi i okna budynku są inkrustowane pięknymi wzorami z masy perłowej, zaś klatka schodowa głównego wejścia jest strzeżona przez singha (lwy) w kambodżańskim stylu. Dolna podstawa budynku jest ozdobiona malowaną porcelaną kwiatów i ptaków na jasnoniebieskim tle (zobacz drugie zdjęcie). Dach jest pokryty glazurą w kolorze niebieskim, żółtym i ciemno pomarańczowym

 Inside the bot, on the 9-m high pedestal, there is a small figure of Emerald Buddha (probably from XV century), carved from a block of jade (nor emerald!). The statue is 66 cm tall, including the base and 48,3 cm wide. There are three different costumes of the Emerald Buddha, one of each season; they are summer (big crown and jewellery), rainy season (gilded monastic robe), and winter (a golden shawl). The first two seasons costumes were made in the reign of King Rama I, and the last one for winter was completed in the reign of King Rama III; all are made of gold and jewellery. The ceremony of changing the costume of the Emerald Buddha takes place three times a year, at the beginning of the new season, and is presided by the King.

 

Wewnątrz głównego budynku, na 9-metrowym cokole, znajduje się niewielka figura Szmaragdowego Buddy (prawdopodobnie z XV wieku), wyrzeźbiona z bloku jadeitu (nie szmaragdu!). Figura ma 66 cm wysokości łącznie z podstawą i 48,3 cm szerokości. Istnieją trzy różne kostiumy Szmaragdowego Buddy, po jednym na każdy sezon; na lato (duża korona i biżuteria), porę deszczową (pozłacana szata klasztorna) i zimę (złoty szal). Stroje na pierwsze dwa sezony powstały za panowania króla Ramy I, a ostatni, na zimę, za panowania króla Ramy III; wszystkie wykonane są ze złota i biżuterii. Ceremonia zmiany stroju Szmaragdowego Buddy odbywa się trzy razy w roku na początku nowego sezonu, a przewodniczy jej król.

In front of the main bot, devotees constantly make offering to the Emerald Buddha

Przed głównym budynkiem świątyni wielbiciele nieustannie składają ofiary Szmaragdowemu Buddzie

The Bell Tower  (Ho Rakhang) is located to the south. It was initially built by Rama I but was completely rebuilt under Rama IV. The tower has an octagonal base, with four doors and protruding porticoes on each side. The bell is hung underneath a mondop-style spire. The entire structure is covered in coloured porcelain in floral and geometrical designs.

 

Dzwonnica (Ho Rakhang) znajduje się na południu kompleksu świątynnego. Początkowo została zbudowana przez Ramę I, ale była całkowicie przebudowana za Ramy IV. Wieża ma ośmioboczną podstawę, z czterema drzwiami i wystającymi portykami po każdej stronie. Dzwon jest zawieszony pod iglicą w stylu mondop. Całość pokryta jest kolorową porcelaną w kwiatowe i geometryczne wzory.

On the north of the temple area, Ho Phra Nak building was initially constructed by Rama I in the XVIII century as a temple for the Nak Buddha image from Ayutthaya. Rama III rebuilt it completely to house ashes of the minor royal family members. 

 

W północnej części obszaru świątyni budynek Ho Phra Nak został pierwotnie zbudowany przez Ramę I w XVIII wieku jako świątynia dla obrazu Nak Buddy z Ayutthaya. Rama III całkowicie go jednak przebudował, aby pomieścić prochy pomniejszych członków rodziny królewskiej.

The Nak  Buddha image was moved to a nearby building, Wihan Yot, shaped like a Greek cross and decorated with Chinese porcelain.

 

Wizerunek Nak Buddy został przeniesiony do pobliskiego budynku Wihan Yot, w kształcie greckiego krzyża i ozdobionego chińską porcelaną.

The last building in this area of the temple grounds is the Ho Phra Monthien Tham (auxiliary library), where many Buddhist scriptures are hold.

 

Ostatnim budynkiem na tym obszarze świątyni jest Ho Phra Monthien Tham (biblioteka pomocnicza), w której przechowywanych jest wiele buddyjskich pism świętych.

Two golden Phra Suvarna Chedi are situated to the east of the upper terrace, flanking the steps leading up to the Pantheon. They were built by Rama I to commemorate his father Thongdi and his mother Daoreung. Both chedi have a marble octagonal base 8.5 meters (28 ft) wide and topped with a golden, square-based stupa with triple indented corners 16 metres (52 ft) in height. The top spire is decorated in nine levels of layered lotus bud motifs. The structures are covered in copper sheets painted over with lacquer and gilded in gold leaf. Around the base of the chedi, there are figures from Ramakien story - four monkeys and sixteen giants around the sides. 

Dwie złote Phra Suvarna Chedi znajdują się na wschód od górnego tarasu, flankując schody prowadzące do Panteonu. Zostały one zbudowane przez Ramę I dla upamiętnienia jego ojca Thongdiego i jego matki Daoreung. Obie chedi mają marmurową ośmiokątną podstawę o szerokości 8,5 metra i są zwieńczone złotą stupą na planie kwadratu z potrójnie wciętymi narożnikami o wysokości 16 metrów. Górna iglica jest ozdobiona dziewięcioma poziomami warstwowo ułożonych pączków lotosu. Stupa pokryta jest miedzią pomalowaną lakierem i nałożonymi płatkami złota. Wokół podstawy chedi znajdują się postacie z historii Ramakien - cztery małpy i szesnaście olbrzymów dookoła każdej z nich.

The row of eight prang, formally known as Phra Atsda Maha Chedi on the edge of the temple complex was built by Rama I and later covered in intricately coloured porcelain by Rama III. Each spire has an octagonal base with some decorations made of plaster. Each prang has four doorways with figures of golden standing devas on each side, above them are a band of supporting yaksha  - giants  from Ramakien story. 

Rząd ośmiu prang, formalnie zwanych Phra Atsda Maha Chedi, na skraju kompleksu świątynnego został zbudowany przez Ramę I, a później pokryty misternie kolorową porcelaną przez Ramę III. Każda iglica ma ośmiokątną podstawę z dekoracjami wykonanymi z gipsu. Każdy prang ma cztery wejścia z postaciami złotych stojących dewów po każdej stronie, a nad nimi jest grupa yaksha - gigantów z Ramakien.

A Panom Mak sculpture, representing traditional offerings made of banana leaves and flowers, can be seen around the temple grounds.

Na terenie świątyni niejednokrotnie można zobaczyć rzeźbę Panom Mak, przedstawiającą tradycyjne ofiary złożone z liści bananowca i kwiatów.

A short video with the highlights of the temple

Krótki material filmowy ze świątyni

Grand Palace part II: Wat Phra Kaev (The Upper Terrace)

in , ,

After we made a full circle around the walls, and I am pleased to say we had them all to ourselves most of the time, we go inside the temple courtyard, and the first thing that draws our attention is the golden stupa called Phra Si Rattana Chedi. King Rama IV (also known as King Mongkut) erected it in 1855 for enshrining the relics of the Lord Buddha. This stupa has a circular base and a bell shape, which is in the Ceylonese style. Originally it was covered with the whitewash, and the golden tile mosaics were applied to the stupa in the reign of King Rama V. 

Po tym, jak obejrzeliśmy wszystkie murale (a większość z nich mieliśmy tylko dla siebie, zero ludzi – bonus porannej wizyty), wchodzimy na dziedziniec świątyni i  pierwszą rzeczą, która zwraca naszą uwagę, jest złota stupa zwana Phra Si Rattana Chedi. Król Rama IV (znany również jako Król Mongkut) wzniósł ją w 1855 r dla przechowywania relikwii Buddy.  Stupa ma okrągłą podstawę i kształt dzwonu, jest zbudowana w stylu cejlońskim. Pierwotnie jej ściany były tylko bielone, ale za panowania króla Ramy V nałożono na nią złote mozaiki kafelkowe.

Behind Phra Si Rattana, gleams and glitters Phra Mondop, used as the Buddhist library. It was built during the reign of King Rama I in 1789, and it contains a large, beautiful mother-of-pearl inlay book cabinet to house the Buddhist scripture, but we were not allowed inside. The construction of this building is very delicate, and the green and blue mosaic walls contrast beautifully with dazzling gold decorations. The multi-tiered roof resembles the crown of a Thai king. Together with the Pantheon, it may actually be the most beautiful building here if you ask me. It is rich, it is intricate, it is nearly too much and yet, somehow it is still subtle in its exaggeration of richness. 

 

Za stupą Phra Si Rattana lśni i błyszczy budynek Phra Mondop, używany jako buddyjska biblioteka. Został on zbudowany za panowania króla Ramy I w 1789 roku i zawiera dużą, piękną szafkę z intarsją z masy perłowej, w której mieszczą się pisma buddyjskie, ale odwiedzający nie mają możliwości wejścia do środka. Konstrukcja tego budynku jest bardzo delikatna, a zielone i niebieskie połyskliwe mozaikowe ściany pięknie kontrastują z olśniewającymi złotymi dekoracjami. Wielopoziomowy dach przypomina koronę tajskiego króla. Rzem z panteonem być może jest to jeden z najładniejszych budynków w całym kompleksie świątynnym. Jest tu tyle świecidełek, tyle wzorów, tyle kształtów, tyle kapiącego przepychu, a jednak w jakiś sposób wciąż zostawia wrażenie subtelności. 

Just as beautiful as Phra Mondop is Prasap Phra Thep Bidom, also knowns as the Royal Pantheon. Blue and gold and just as abundant, it contains life-sized statues of the Chakri kings. 

Równie piękny jak Phra Mondop jest Prasat Phra Thep Bidon, znany również jako Panteon Królewski. Jest równie bogato zdobiony, ale dominują na nim kolory niebieski ze zlotem.  W środku znajduja naturalnej wielkości posągi królów Chakri (wejście do środka możliwe jest jedynie dwa razy w roku).

Around this building, and in other places, too, there are marvellous gilded statues of mythological creatures, including the half-female, half-lion aponsi. 

There are many more mythical creatures on the temple complex, such as: 

-       Klinnaree – they have the body of a woman but the tail and legs of a swan,  they also have exceptional talent in music. 

-       Garudas – half-eagle, half-men, Garuda is a symbol for the Royal Seal in Thailand

-       Naga – an enemy of Garuda, a semi-divine creature with serpent tails and multiple heads, resident of water underworld

 

Wokół tego budynku ( i nie tylko) znajdują się złocone posągi mitologicznych stworzeń, w tym pół-kbiety, pół- lwice znane jako Aponsi.

W kompleksie świątynnym znajduje się wiele innych mitycznych stworzeń, takich jak:

- Klinnaree - mają ciało kobiety, ale ogon i nogi łabędzia, mają także wyjątkowy talent muzyczny.

- Garuda - pół-orly, pół-ludzie, Garuda to symbol pieczęci królewskiej w Tajlandii

- Naga - wróg Garudy, pół-boskie stworzenie z wężowym ogonem i wieloma głowami, mieszkaniec podziemnego świata wody

Grand Palace: part I (murals at Wat Phra Kaew)

in , , ,

We arrived at the Grand Palace early, and it was a great decision, as the crowds were not yet too big. Later on, it will become bustling with visitors and quite tiresome. Fortunately, by this time, we will be ready to leave. 

The whole complex is totally breath-taking; the chedi are glistening in the sunlight; wherever we look, we can see glass mosaic-studded pillars and spires, fabulously ornate walls of various structures, massive sculptures, and gaudy roofs. The sunlight is bright, and it emphasizes the dazzling richness of this place. 

 

Do Wielkiego Pałacu przybyliśmy wcześnie, na  samo otwarcie, i była to bardzo dobra  decyzja, ponieważ tłumy nie były jeszcze zbyt duże. Później będzie już tyle ludzi, że cały czas trzeba będzie się przedzierać przez tłumy, ale na szczęście my już wtedy będziemy mieli wszystko obejrzane. 

Cały kompleks zapiera dech w piersiach; chedi lśnią w słońcu; gdziekolwiek spojrzymy, widzimy szklane, wysadzane mozaikami filary i iglice oraz bajecznie ozdobne ściany o różnych konstrukcjach, masywne rzeźby i ekstrawaganckie dachy. Światło słoneczne podkreśla tylko olśniewające bogactwo tego miejsca.

The construction of this place started in 1782 (Rama the I times). The Grand Palace complex consists of royal and throne halls, a number of government offices and the renowned Temple of the Emerald Buddha. It covers an area of 218,000 square metres. 

We start from Wat Phra Kaew, commonly known as the Temple of Emerald Buddha. This royal temple occupies the northeast corner of the Grand Palace. 

The temple is surrounded by arcaded walls, decorated with beautiful murals depicting scenes from Ramayana, or rather its Thai version -  Ramakien. The story describes the struggles and heroic acts of Rama  rescuing his kidnapped wife, Sita. Buildings of the temple are used here as a backdrop to the Ramakien story. The story unfolds in 178 panels, and you need to walk about 1 km to see them all (which we did, of course). The murals are lavishly painted in the late 18th century, but to keep their beauty, they have to be constantly meticulously restored. 

 

Budowa tego miejsca rozpoczęła się w 1782 roku (czasy Ramy I). Kompleks Wielkiego Pałacu składa się z sal królewskich i tronowych, szeregu biur urzędów państwowych oraz słynnej świątyni Szmaragdowego Buddy. Kompleks zajmuje powierzchnię 218 000 metrów kwadratowych.

Zwiedzanie zaczynamy od Wat Phra Kaew, powszechnie znanej jako Świątynia Szmaragdowego Buddy. Ta królewska świątynia zajmuje północno-wschodni narożnik Wielkiego Pałacu.

Świątynia otoczona jest arkadowymi krużgankami, ozdobionymi pięknymi freskami przedstawiającymi sceny z Ramajany, a raczej jej tajskiej wersji - Ramakien. Historia opisuje walki i bohaterskie czyny Ramy, który ratuje swoją porwaną żonę, Sitę. Budynki tutejszej świątyni wykorzystywane są w muralach jako tło do historii Ramakien. Historia rozrysowana jest w 178 panelach i trzeba przejść około 1 km, aby zobaczyć je wszystkie (co oczywiście zrobiliśmy).  Murale pochodzą z  końca XVIII wieku, ale aby zachować ich piękno, są one  stale starannie odrestaurowywane.

Here are three links that you can use to see the big pieces of murals in panoramic presentation, press full screen to really enjoy it

Poniżej są trzy linki do panoram pokazujących większe obszary murali, najlepoej wcisnac full screen guziczek do ogladania

Inside the temple, we see 6m-tall yaksha, rather flamboyant demons from the Ramayana – they watch over the temple from every gate, warding off evil spirits. These demon statues were built in the reign of King Rama III. Each one of them represents a different character from the Ramakien myth.

 

6-metrowe yaksha, raczej ekstrawaganckie demony z historii Ramkien - czuwają nad świątynią z każdej bramy, odpierając złe duchy. Te posągi demonów zostały zbudowane za panowania króla Ramy III. Każdy z nich reprezentuje inną postać z mitologii Ramakien.