Staying in Marrakech one should not miss an opportunity to indulge in a traditional hammam experience. Our choice is Les Bains de Marrakech. On our way here we stopped at the House of Photography and it took a bit longer than we planned. Thus, to not be late, we nearly run through the open square in 40 degrees and scorching sun. I feel like a hard-boiled egg when we finally enter the Hamman. The sudden temperature change is a welcome relief as we step into the cool, crispy atmosphere of the SPA.

I had booked a 4-hour signature ritual treatment for myself, and a bit different packet for Marcin (he falls asleep and snores during the typical massage so there is no point in sending him there). The first part however we share, and it includes Beldi soap scrub using Kessa’s glove. And when I say scrub I mean SCRUB. The experience is so intense I wonder if I will have long-lasting signs of abrasion (I will not). The scrub is not unpleasant, but it is certainly vigorous, leaving no inch of skin untouched - they do not play any subtle games, they scrub you everywhere (with very, very small exceptions) and rinse you with buckets of water. Somewhat surprisingly, my skin looks and feels rejuvenated soon after the treatment.

While I indulge in my aromatic bath and massage, Marcin relaxes in a serene courtyard surrounded by a large pool. Afterwards, we enjoy a facial treatment and I have argan oil massaged into my hair.

After four hours of pampering, we emerge refreshed and rejuvenated, with radiant complexions and silky skin. On our way to dinner, we stop by the vibrant Jemaa el-Fna square to take in the sights and sounds of the bustling market.

Będąc w Marakeszu, nie można przegapić okazji, aby skorzystać z tradycyjnego hammanu. Nasz wybór pada na Les Bains de Marrakech. Po drodze zatrzymaliśmy się jednak w Domu Fotografii i trwało to trochę dłużej niż planowaliśmy. Żeby się nie spóźnić, gnamy więc kurc galopkiem przez otwarty plac przy 40 stopniach gorąca i palącym słońcu. To jest totalna patelnia i kiedy w końcu wchodzimy do hammanu, czuję się jak jajko ugotowane na twardo. Nagła zmiana temperatury, kiedy wkraczamy do chłodnego SPA jest po prostu cudowna.

Zarezerwowałam dla siebie 4-godzinny rytuał, z którego słynie ten hamam, a dla Marcina trochę inny pakiet (on podczas typowego masażu notorycznie zasypia i chrapie, więc nie ma sensu nawet go tam wysyłać). Na pierwszą część idziemy wspólnie i jest to peeling mydłem Beldi przy użyciu rękawicy Kessa. I kiedy mówię peeling, mam na myśli PEELING. Szorowanie jest tak intensywne, że zastanawiam się, czy będę mieć w konsekwencji otarty naskórek (nie będę!). Peeling nie jest nieprzyjemny, ale BARDZO energiczny i nie pozostawia nietkniętego nawet centymetra skóry – nie bawią się z nami w żadne subtelne gierki, szorują wszędzie (z bardzo, bardzo małymi wyjątkami) i spłukują nas chlustając wiadrami wody. Co zaskakujące, moja skóra wygląda i czuje się odmłodzona niemal natychmiast po zabiegu.

Podczas gdy ja następnie oddaję się aromatycznej kąpieli i masażowi, Marcin relaksuje się na spokojnym dziedzińcu, gdzie może korzystać z dużego basenu. Następnie oboje poddajemy się zabiegowi na twarz, a mi dodatowo wmasowują we włosy olejek arganowy. Po czterech godzinach odprężenia i zabiegow wychodzimy wypoczęci i odmłodzeni, z promienną cerą i jedwabistą skórą. W drodze na kolację zatrzymujemy się przy tętniącym życiem placu Dżemaa el-Fna, aby podziwiać widoki i dźwięki tętniącego życiem placu.

We got the room and there is time for a shower and a nice drink before I have to head for my SPA appointment. I have pre-booked a 120 minutes treatment called Recharge. I definitely need to recharge. It all starts with quick foot treatment, followed by organic body polish, after which I jump to a very hot aromatic herbal bath. It smells lovely and I feel tiredness seeping away through my pores. I take a few pictures too, so you will have to forgive me slightly indecent and majorly boring gallery of my-legs-in-herbal-bath pictures. I liked how the lens make them falsly appear satisfyingly long ;p. Then there is a Sense of Ayurah massage of my whole body and head and, indeed, I do emerge recharged in the waiting room to be offered some fantastic herbal tea which I sip together with my husband, who arrived about an hour ago for his massage. And fell asleep half way through. A note to myself: do not book him relaxing treatments, he will sleep them away. Book him something where they try to pull his legs apart from his buttocks, this kind of massage may keep him awake at least.

We go back to our chalet, sit on the terrace, listen to the sea and observe the sky becoming darker and darker… But it is not evil darkness at all.

Otrzymaliśmy klucze do pokoju i mamy akurat czas na prysznic i jednego drinka, zanim muszę ruszyć do SPA. Z wyprzedzeniem zabukowałam sobie na dzisiaj 120-minutowy zabieg zwany „doładowanie” i dokładnie doładowania mi dzisiaj potrzeba. Wizyta w SPA zaczyna się od krótkiego zabiegu na stopy, po którym następuje organiczny peeling całego ciała, a następnie ląduję w balii, w gorącej aromatycznej ziołowej kąpieli. Zapach jest rześki a jednocześnie uspokajający i czuję, jak zmęczenie ewakuuje się w panice z mojego ciała. Pa, pa! Robię też kilka zdjęć (miało być jedno ale moje nogi w tym obiektywie wydają się satysfakcjonująco długie, więc obawiam się, że galeria będzie pełna minimalnie nieprzyzwoitych i maksymalnie nudnych zdjęć moich-nóg-w-aromatycznej-ziołowej-kąpieli). Ostatnia, ale najdłuższa część programu to masaż „Sense of Ayurah”, po którym (czując się jak młody bóg, albo przynajmniej ktoś, kto normalnie śpi po nocach) objawiam się w poczekalni, gdzie zostaje mi wręczony kubek pysznej ziołowej herbaty. Piję ją w obecności drugiego młodego boga w postaci wymasowanego własnego męża, który radośnie oznajmia, że przespał pół swojego zabiegu. Uwaga do siebie samej: nie bukować mu żadnych relaksacyjnych zabiegów, bo je prześpi – jakiś masaż, gdzie będą próbować powyrywać nogi z pośladków nada się dużo bardziej.

Po SPA wracamy do naszego domku, rozwalamy się na leżakach na tarasie i słuchając morza gapimy się na niebo, które staje się coraz mroczniejsze i mroczniejsze. I nie ma w tym mroku ani trochę zła.