art

John Thompson House

Jim Thompson was an American entrepreneur who re-popularised Thai silk by setting up the Thai Silk Company and exporting the fabric worldwide. It all started from his collaboration with some traditional Muslim silk weavers at the canal-side Ban Khrua. Eventually, he built his own house just opposite the canal. This house is one of the best examples of traditional Thai architecture. Traditional houses were built without nails and painted with the red-brown hue, They also often featured dramatic roofs covered with colourful tiles. Thompson collected art and antiques, many of which still adorn his now turned to the museum house.

In 1967 Thompson disappeared in Malaysia, and the mystery of it has never been solved.

 

Jim Thompson był amerykańskim przedsiębiorcą, który ponownie spopularyzował tajski jedwab, zakładając Thai Silk Company i eksportując tkaniny na cały świat. Wszystko zaczęło się od jego współpracy z tradycyjnymi muzułmańskimi tkaczami jedwabiu, posiadającymi swoje warsztaty w położonej nad kanałem dzielnicy Ban Khrua.  W końcu zbudował własny dom naprzeciwko Ban Krua, po drugiej stronie kanału. Ten dom jest jednym z najlepszych przykładów tradycyjnej architektury tajskiej. Tradycyjne domy budowano bez gwoździ i malowano na czerwono-brązowy odcień, często posiadały one także dramatyczne dachy pokrytymi kolorowymi dachówkami. Thompson kolekcjonował dzieła sztuki i antyki, z których wiele nadal zdobi jego teraz przekształcony w muzeum dom.

W 1967 Thompson zniknął w Malezji, a zagadka tego nigdy nie została rozwiązana.

The museum comprises six teak buildings that were transported to Bangkok from Ayutthaya and other places and reassembled here, in the lush tropical garden.

There is also a small restaurant and a shop.

 

Muzeum składa się z sześciu budynków z drewna tekowego, które zostały przetransportowane do Bangkoku z Ayutthaya i innych miejsc i ponownie zmontowane tutaj, w bujnym tropikalnym ogrodzie. Jest tu także też mała restauracja i sklep.

From here we pass the canal to the Baan Khrua to see the old family-run silk workshops (only two workshops remain still active nowadays). We can see an older lady at looms, trying to keep alive the traditional craft.

 

Z muzeum przechodzimy nad kanałem do Baan Khrua, aby zobaczyć stare rodzinne warsztaty jedwabiu (aktualnie czynne są tylko dwa warsztaty). Przy krosnach widzimy starszą panią, która stara się podtrzymać tradycyjne rzemiosło.

Grand Palace: part I (murals at Wat Phra Kaew)

We arrived at the Grand Palace early, and it was a great decision, as the crowds were not yet too big. Later on, it will become bustling with visitors and quite tiresome. Fortunately, by this time, we will be ready to leave. 

The whole complex is totally breath-taking; the chedi are glistening in the sunlight; wherever we look, we can see glass mosaic-studded pillars and spires, fabulously ornate walls of various structures, massive sculptures, and gaudy roofs. The sunlight is bright, and it emphasizes the dazzling richness of this place. 

 

Do Wielkiego Pałacu przybyliśmy wcześnie, na  samo otwarcie, i była to bardzo dobra  decyzja, ponieważ tłumy nie były jeszcze zbyt duże. Później będzie już tyle ludzi, że cały czas trzeba będzie się przedzierać przez tłumy, ale na szczęście my już wtedy będziemy mieli wszystko obejrzane. 

Cały kompleks zapiera dech w piersiach; chedi lśnią w słońcu; gdziekolwiek spojrzymy, widzimy szklane, wysadzane mozaikami filary i iglice oraz bajecznie ozdobne ściany o różnych konstrukcjach, masywne rzeźby i ekstrawaganckie dachy. Światło słoneczne podkreśla tylko olśniewające bogactwo tego miejsca.

The construction of this place started in 1782 (Rama the I times). The Grand Palace complex consists of royal and throne halls, a number of government offices and the renowned Temple of the Emerald Buddha. It covers an area of 218,000 square metres. 

We start from Wat Phra Kaew, commonly known as the Temple of Emerald Buddha. This royal temple occupies the northeast corner of the Grand Palace. 

The temple is surrounded by arcaded walls, decorated with beautiful murals depicting scenes from Ramayana, or rather its Thai version -  Ramakien. The story describes the struggles and heroic acts of Rama  rescuing his kidnapped wife, Sita. Buildings of the temple are used here as a backdrop to the Ramakien story. The story unfolds in 178 panels, and you need to walk about 1 km to see them all (which we did, of course). The murals are lavishly painted in the late 18th century, but to keep their beauty, they have to be constantly meticulously restored. 

 

Budowa tego miejsca rozpoczęła się w 1782 roku (czasy Ramy I). Kompleks Wielkiego Pałacu składa się z sal królewskich i tronowych, szeregu biur urzędów państwowych oraz słynnej świątyni Szmaragdowego Buddy. Kompleks zajmuje powierzchnię 218 000 metrów kwadratowych.

Zwiedzanie zaczynamy od Wat Phra Kaew, powszechnie znanej jako Świątynia Szmaragdowego Buddy. Ta królewska świątynia zajmuje północno-wschodni narożnik Wielkiego Pałacu.

Świątynia otoczona jest arkadowymi krużgankami, ozdobionymi pięknymi freskami przedstawiającymi sceny z Ramajany, a raczej jej tajskiej wersji - Ramakien. Historia opisuje walki i bohaterskie czyny Ramy, który ratuje swoją porwaną żonę, Sitę. Budynki tutejszej świątyni wykorzystywane są w muralach jako tło do historii Ramakien. Historia rozrysowana jest w 178 panelach i trzeba przejść około 1 km, aby zobaczyć je wszystkie (co oczywiście zrobiliśmy).  Murale pochodzą z  końca XVIII wieku, ale aby zachować ich piękno, są one  stale starannie odrestaurowywane.

Here are three links that you can use to see the big pieces of murals in panoramic presentation, press full screen to really enjoy it

Poniżej są trzy linki do panoram pokazujących większe obszary murali, najlepoej wcisnac full screen guziczek do ogladania

Inside the temple, we see 6m-tall yaksha, rather flamboyant demons from the Ramayana – they watch over the temple from every gate, warding off evil spirits. These demon statues were built in the reign of King Rama III. Each one of them represents a different character from the Ramakien myth.

 

6-metrowe yaksha, raczej ekstrawaganckie demony z historii Ramkien - czuwają nad świątynią z każdej bramy, odpierając złe duchy. Te posągi demonów zostały zbudowane za panowania króla Ramy III. Każdy z nich reprezentuje inną postać z mitologii Ramakien.